Ik weet hoe het voelt om naar iets moois te streven

2007 - Groenoord Zuid - Schiedam. In het kader van de herstructurering van Groenoord-Zuid werd deze opdracht uitgeschreven. Een deel ervan was om te onderzoeken hoe bewoners zich meer verbonden zouden kunnen voelen met de wijk  en er meer identiteit aan zouden kunnen geven. Ik ging in gesprek met de bewoners en met name met hun kinderen.

Een groepje van drie jongeren - Reflex - maakte muziek, zij schreven een nummer over de wijk dat we hebben opgenomen op cd die werd uitgebracht. Een kind Iman kwam steeds naar mijn workshops en genoot daar zichtbaar van, zij werd voor mij het gezicht van de wijk, ik boetseerde haar en het beeld werd in brons gegoten. De titel van het nummer over de wijk: 'Ik weet hoe het voelt om naar iets moois te streven' werd als tekst in de bestaande straat als gekleurde straatstenen in de centrale weg gelegd.

Reflex is Smajl en Adnan Kurti en Calvin Fonseca. Smajl schrijft een rap over de wijk: 'ik weet hoe het voelt'. Samen zetten ze het op muziek.

De rap werd half april 2007 uitgebracht.

Reflex is Smajl en Adnan Kurti en Calvin Fonseca. Smajl schrijft een rap over de wijk: 'ik weet hoe het voelt'. Samen zetten ze het op muziek.

De rap werd half april 2007 uitgebracht.

Songtext

Ik weet hoe het voelt om naar iets moois te streven.
Iedereen in de buurt, iedereen in dit leven.
Iedereen voelt zich thuis.
Allemaal samen hier in Groenoord-Zuid.

Ik weet hoe het voelt om naar iets moois te streven.
Goed resultaat daar ga je vanuit.
Jong of oud maakt helemaal niet uit.

Pietje Tegenbosch over deze opdracht

Skulptuur van Iman, kind uit de buurt

Skulptuur van Iman, kind uit de buurt

Optreden van Reflex tijdens de opening

Foto's gemaakt tijdens het ontwikkelen van de opdracht, tijdens de workshops met de kinderen uit de buurt, de opnames met Reflex en hun optreden tijdens de opening en als laatste de tekst in stenen inleggen in het bestaande straatpatroon.