Toelichting van de regisseur

Echo the Now is een film geïnspireerd op mijn performances. De met elkaar vervlochten scènes creëren een imaginair gedicht, een verhaal dat meer fysiek dan rationeel is. Een geschiedenis die verteld wordt in beelden, die haar eigen tijd neemt, in een realiteit waar woorden niet van belang zijn; waar beeld en geluid ons stil maken.

Het idee om een film te maken kwam voort uit de wens om mijn performances te kunnen tonen aan een groter publiek. Ik voer ze uit op heel verschillende plekken in de wereld, eenmalig, voor een intieme tot middelgrote publiekssituatie. Na de performance is het werk weg, vervlogen, het kan alleen ervaren worden op het moment zelf, in het NU. Foto’s of andere registraties die tijdens het werk gemaakt worden pakken maar zelden de essentie van het werk.

In 2012 maakte ik een performance Ashes in La Reina Sofia in Madrid. Toen ik terugreisde bedacht ik me hoe weinig er overbleef van het werk. Hooguit drie foto’s die het gedeeltelijk konden overbrengen. Ik realiseerde me dat performance eigenlijk alleen maar een drager is voor mijn beelden en dat ik kon onderzoeken of er een andere drager te vinden zou zijn, minder afhankelijk van het moment. Niet om een registratie te verkrijgen maar om een werkelijke vertaling te maken van een performance naar een ander medium.

Tijdens mijn onderzoek Voor en Na het Nu werkte ik onder andere samen met een kleine filmcrew. Tien performances haalde ik uit hun plek, tijd en publiek en voerde ze opnieuw uit voor de filmcamera op een speciaal gekozen locatie.
De resultaten van dit experiment overtroffen mijn verwachtingen.

Opeens kon ik een performance tonen van veraf en dichtbij, materialen van kostuums en maskers werden tot in detail zichtbaar en bijna tastbaar, lichamelijkheid werd uitvergroot, beweging gevangen en een stem gehoord. Het publiek kon het werk ervaren in nauwkeurige en verschillende aspecten ervan. Hieruit groeide het plan een langere film te maken.

Ik schreef het scenario, gebaseerd op mijn performances. Het is mijn verhaal. Een vrouw kijkt terug op haar leven. Waar komt ze vandaan? Waar gaat ze heen? Gaandeweg de film bevrijdt ze zichzelf van het overtollige in haar leven.
Het verhaal is een universeel verhaal, eerder over essentie dan overvloed.

Het leven gaat voorbij voordat je het je realiseert, jeugd is er alleen om op terug te kijken, de onschuld van een kind kan jammer genoeg niet worden vastgehouden, we worden geboren in een lichaam en in een situatie waaruit we niet kunnen ontsnappen. Konden we maar in het NU blijven. Maar dat gaat niet.

We kunnen er alleen maar de Echo van horen.

Anet van de Elzen, 5 maart 2017